Kto z Was lubi opowiadać o swoich porażkach? Raczej nikt. Do porażki ciężko się przyznać. Jest w każdym z nas jakiś lęk, obawa przed tym, że jeśli już ktoś się o naszej porażce dowie, to będzie nas postrzegał, jak kogoś słabszego. Kogoś, kto sobie nie poradził. Kogoś, kto jest gorszy. Nikt nie chce być gorszy od reszty. A właśnie podczas rozmowy o pracę może pojawić się pytanie o nasze zawodowe porażki. Jak myślicie, jest czego się bać? Zobaczmy… Jaki jest cel pytania? Poprzez zadanie pytania o naszą zawodową porażkę, osoba rekrutująca chce dowiedzieć się, jak radzimy sobie z trudnymi sytuacjami, jak na co dzień działamy w pracy. To będzie wskazówka, jak…

Przygotowując się do rozmowy o pracę bazujemy na jakichś schematach, pytaniach mogących się pojawić podczas takiej rozmowy. Z założenia chcielibyśmy przekazać osobie rekrutującej jak najwięcej informacji o nas, naszym doświadczeniu, sukcesach. Bywa, że jakbyśmy się rozgadali, to pół dnia by nam nie starczyło, żeby o wszystkim opowiedzieć. I nagle problem pojawia się, kiedy trzeba opowiedzieć coś o sobie podczas rozmowy o pracę. Bywa tak, że to pytanie padnie na samym początku rozmowy. Co wtedy? Nikt nas o nic nie pyta, tylko każe o sobie mówić… Od czego zacząć? Co powiedzieć? Co jest najważniejsze? Zaczynają się schody… Jak NIE mówić o sobie Pamiętajmy, że osoby rekrutującej nie interesuje nasza przeszłość od…